Vandaag was het weer een dag van een stukje rijden, niet de leukste bezigheid maar als je ruim 2500 kilometer af moet leggen, een noodzakelijk kwaad. Toen we wakker werden begon het zowaar te hozen, en dat klinkt gek maar toch is dat erg lekker na een maand vrijwel geen regen  te hebben gezien, en aangezien het boven de 25 graden bleef was het ook in korte broek nog steeds erg lekker buiten. Na alles eens rustig opgeruimd te hebben (wat kan een mens in twee dagen een vuilnis en een zooi krijgen) zijn we richting Byron Bay gereden, toch even kijken waar mijn neefje zijn eerste paar maanden van zijn jaar in de wereld heeft vertoefd. Een leuk plaatsje met boven bij de vuurtoren het meest oostelijke puntje van het Australische vasteland, uiteraard zijn we daar, nog steeds door de regen, even heengelopen. Toen naar HET surfstrand van Byron Bay gegaan om toch even te kijken hoe dat allemaal werkt. In het centrum van Byron hebben we even een Pie gehaald en nadat we die rustig onder een afdakje opgepeuzeld hadden zijn we doorgereden naar Coffs Harbour, inmiddels was de zon doorgebroken en liepen ook de temperaturen weer op. Coffs viel eigelijk een beetje tegen en we zijn dan ook vrij snel weer in de auto gestapt om naar de volgende cabin te rijden, deze lag in Urunga en na daar even te hebben rondgelopen en gereden te hebben kwamen we er achter dat dit het meest oude plaatsje van Australië moet zijn, en met oud bedoelen we dan de leeftijd van de mensen!!! Overal bejaarden. Maar ja, we konden wel lekker rustig in een mooie nieuwe cabin slapen en dat hebben we (met name Sandra, klokje rond!) dan ook uitgebreid gedaan.

Vandaag officieel een maand weg!! En we hebben nog een maand, een erg lekker gevoel maar het gaat allemaal wel snel. En sorry jongens, maar van Heimwee is nog steeds geen sprake. Wederom zou dit een dag van vele kilometers worden, gelukkig wel een van de laatste want we naderen Sydney met rasse schreden. Onderweg nog even bij Uluru gestopt, en denk nu niet dat we weer ergens anders zitten maar dit is een benzinepomp onderweg waar ze Uluru getracht hebben na te bouwen. Leuke poging maar helaas mislukt!!!

We hadden in de planning zitten om net boven Newcastle (een andere Newcastle Patrick, dus niet meteen denken dat we in Engeland zitten) te stoppen en een camping op te zoeken, maar voor het eerst had Sandra het op haar heupen en kon niet stoppen met autorijden zodat we onder Newcastle uitkwamen, op een goede 100 kilometer van Sydney. Onze cabin ligt aan het grootste zoutwatermeer van Australië "Lake Macquarie" en het uitzicht hier is werkelijk fantastisch! We zitten bijna met onze voeten in het water van het meer, een vrij uitzicht dus. En er loopt een creek op nog geen meter van ons, en heel vreemd vrijwel geen last van beestjes (muggen) zodat onze tweede bus aerogard nog wat langer meekan.